Чат Пуја: Фестивалот на „божица“ на античкото Сонце на Гангската рамнина Бихар

Не сум сигурен дали овој систем на богослужба каде природата и животната средина станаа дел од религиозните практики еволуирале или биле конструирани така што луѓето можат да се грижат за својата природа и животна средина.

Карна, еден од главните ликови во Махабхарата, бил син на Сурија (божеството Сонце). Живо се сеќавам на епизодата за синот на Сурија во многу популарната телевизиска серија во Боливуд од деведесеттите и тука беше мојата неможност да го решам конфликтот како истата Сурија (богот на Сонцето) може да се обожава во форма на божица мајка во Чат Пуја?

ОГЛАС

Многу е јасно како Сонцето, како главен извор на светлина и топлина, инспирирало почит меѓу човечките суштества уште од почетокот на цивилизацијата. Речиси во сите култури, обожавањето на силите на природата, особено обожавањето на сонцето било вообичаено уште од праисторијата. Во повеќето религиозни традиции, Сонцето се смета за машки начин на постоење, но исто така се смета и за женски извор на живот на земјата. Еден таков пример меѓу многуте во светот е познатиот Чат Пуја, древниот фестивал на обожавање на сонцето што се слави во Гангската рамнина на Бихар и Источен УП, кога Сонцето се обожава во форма на божица. Веројатно, тоа можеби започнало во неолитскиот период кога земјоделството еволуирало во речниот слив. Можеби, Сонцето било сфатено како мајчинска сила бидејќи неговата енергија е основа на животот на земјата, па оттука и неговото обожавање во форма на божица можеби започнало.


Главните обожаватели во Чата Пуја се мажената жена која слави за да добие благослов за своите деца и просперитетот на нивното семејство.

Обожавателите му принесуваат на богот на Сонцето обични земјоделски производи, како што се овошје и зеленчук, жлезди, како израз на благодарност за поддршката во производството на прехранбено земјоделство за животот на сите живи суштества на земјата. Понудата се принесува додека стоите во реката навечер до зајдисонце, како и наутро до изгрејсонцето.

Коси („земјен слон со лампи со масло“) е посебен ритуал што го врши обожавателот при исполнување на одредени желби.

Не сум сигурен дали овој систем на богослужба каде природата и животната средина станаа дел од религиозните практики еволуирале или биле конструирани така што луѓето можат да се грижат за својата природа и животна средина.

***

Автор/соработник: Арвинд Кумар

Библиографија
Синг, Рана ПБ 2010. Фестивал на божицата на сонцето, „Чхата“, во регионот Бојпур, Индија: етногеографија на нематеријалното културно наследство. Asiatica Ambrosiana [Accademia Ambrosiana, Милано, Италија], кн. II, октомври: стр 59-80. Достапно онлајн на https://www.researchgate.net/profile/Prof_Rana_Singh/publication/292490542_Ethno-geography_of_the_sun_goddess_festival_’chhatha’_in_bhojpur_region_India_From_locality_to_universality/links/582c09d908ae102f07209cec/Ethno-geography-of-the-sun-goddess-festival-chhatha-in-bhojpur-region-India-From-locality-to-universality.pdf Пристапено на 02 ноември 2019 година

***

ОГЛАС

Остави ОДГОВОР

Ве молиме внесете го вашиот коментар!
Ве молиме внесете го вашето име овде

За безбедност, потребна е употреба на услугата reCAPTCHA на Google што е предмет на Google Приватност Услови на употреба.

Се согласувам со овие услови.