Во случај на пандемија СОВИД-19, имунитетот на стадото би се развил доколку се дозволи на целата популација да се зарази и со текот на времето да развие антитела и да се излечи. Сепак, голема загриженост овде е дека населението со ослабен имунолошки систем би било поранливо и склоно кон развој на тешки симптоми на болеста. Оваа категорија се однесува на постарата популација, особено на оние со претходно постоечки болести. Така, во почетните фази од појавата на болеста, најдобра опција е да се практикува социјално дистанцирање/карантин за да се заштити населението и да се одложи почетокот на болеста колку што е можно повеќе додека не ја разбереме природата и текот на болеста и до лекот е достапен во форма на вакцина.
Но, некои луѓе тврдат дека социјалното дистанцирање на крајот не е добро затоа што го попречува развојот.имунитет на стадо".
Повеќе од 210 земји во светот сега се заразени со новиот коронавирус. Глобалната пандемија ги принуди нациите да се подложат заклучување и да се промовира социјално дистанцирање (луѓе кои одржуваат растојание од најмалку еден метар едни од други) протоколи на сите јавни места за забавување на ширењето на болеста. Без сигурен лек и вакцина на повидок, се чини дека ова е најдобрата можна опција за борба против ширењето на болеста.
Имунитетот на стадото неодамна беше во вестите поради пандемијата COVID-19 каде што различни експерти ширум светот развиваат стратегии за борба против болеста. Земјите се борат со опциите или да усвојат социјално дистанцирање/карантин преку спроведување на строго заклучување, во кое луѓето се спречени да се заразат со болеста со тоа што ќе ги држат во изолација колку што е можно или ќе им дозволат да се заразат со болеста и да развијат имунитет на стадо. Изборот на опција зависи од неколку фактори кои се директно поврзани со СОВИД-19 како што се тежината на болеста, времето на инкубација на вирусот и неговото отстранување од телото, ранливоста на вирусот во различни климатски услови и индиректни фактори како што се подготвеноста на медицинскиот систем да се справи и да се грижи за заразените лица, достапноста на заштитна опрема за медицинскиот персонал и пошироката јавност и економската сила на земјите.
Во случај на пандемија СОВИД-19, имунитетот на стадото би се развил доколку се дозволи на целата популација да се зарази и со текот на времето да развие антитела и да се излечи. Сепак, голема загриженост овде е дека населението со ослабен имунолошки систем ќе биде поранливо и склоно кон развој на тешки симптоми на болеста и на крајот ќе умре бидејќи нема да може да развие ефективни антитела. Оваа категорија се однесува на постарата популација, особено на оние со веќе постоечки болести како што се рак, астма, дијабетес, срцеви заболувања итн. што предизвикува имунолошкиот систем да стане компромитиран и да ги направи поединците поранливи. Така, во почетните фази од појавата на болеста, најдобра опција е да се практикува социјално дистанцирање/карантин за да се заштити населението и да се одложи почетокот на болеста колку што е можно повеќе додека не ја разбереме природата и текот на болеста и до лекот е достапен во форма на вакцина. Што е уште поважно, оваа опција не само што им овозможува на владите да купат време за да развијат медицинска инфраструктура и сродни реквизити за ефикасна борба против болеста, туку и да започнат со истражување за развој на дијагностички тестови и развој на вакцини. Ова е порелевантно за земјите во развој како Индија кои не поседуваат соодветна медицинска инфраструктура и системи за справување со таква пандемија. Негативната страна на ова ќе биде огромниот економски и психолошки одлив на земјите. Затоа, тешко е да се избере која опција да се спроведе помеѓу социјалното дистанцирање и имунитетот на стадото.
Развиените земји, од друга страна, ја поседуваат посакуваната медицинска инфраструктура за справување со ваква пандемија и веруваа дека развојот на имунитетот на стадото ќе биде подобра опција. Земјите како Обединетото Кралство и другите во Европската унија им дозволија на луѓето да се заразат со СОВИД-19 без да наметнуваат социјално дистанцирање и да спроведуваат мерки за справување со ранливото население. Ова резултираше со огромен број смртни случаи особено кај постарата популација со коегзистирачки состојби што резултираа со компромитиран имунолошки систем како што е опишано во став 4 погоре. Она што овие земји згрешија е тоа што не успеаја да го проценат фактот дека поседуваат огромен процент на постара популација и нивното изложување на таква болест ќе има сериозни последици. Овие земји продолжија со мислата да ја заштитат економијата без да ја разберат природата и сериозноста на болеста СОВИД-19 и погрешно да ја занемарат нивната демографска дистрибуција на населението.
Индија, од друга страна, играше безбедно и ја спроведе практиката на социјално дистанцирање со спроведување на строго заклучување уште од самиот почеток кога влезе СОВИД-19, иако по цена на економски последици. Предноста што ја имаше Индија беше тоа што природата и тежината на болеста веќе беа познати врз основа на нејзината појава во другите земји и научените лекции од грешките направени од развиените земји. И покрај тоа што Индија има демографска предност со тоа што поседува мнозинство млада популација наспроти стари лица, огромниот број на постари популации сè уште може да биде еквивалентен на бројот во развиените земји. Така, Индија избра да го заштити целото население заедно со ранливите стари лица со одржување на социјално растојание преку спроведување строги заклучувања. Ова не само што ѝ даде доволно време на Индија да развие мерки за борба против СОВИД-19 во смисла на развој на дијагностички тестови, тестирање достапни лекови против СОВИД-19 и опремување на болниците да се грижат за заразените случаи, туку резултираше и со помала смртност.
Со тековното достапно знаење за СОВИД-19, Индија може да развие соодветни стратегии понатаму. Речиси 80% од заразените лица (овој процент дефинитивно се однесува на помлада популација без претходно постоечки состојби) се асимптоматски што значи дека се способни за закрепнување, но можат да ја пренесат болеста на други. Една неодамнешна студија во Обединетото Кралство откри дека дури и постарата популација (просечна возраст 72 години) е способна да се опорави од СОВИД-19 доколку не поседува друга веќе постоечка болест што го компромитира имунолошкиот систем. Индија сега може да очекува да го релаксира заклучувањето на фазен начин за да обезбеди континуитет на животот и да им овозможи на луѓето полека да развијат имунитет на стадо.
***
Автори: Харшит Басин
Ставовите и мислењата изразени на оваа веб-локација се исклучиво на авторот(ите) и другите соработници(и), доколку ги има
